Monografija „Arhitektura i urbanizam Nikšića nakon Drugog svjetskog rata“ donosi prikaz urbanističkih planova i građevina nekih od najznačajnijih jugoslovenskih i crnogorskih arhitekti koji su oblikovali Nikšić. Većina planova i objekat a predstavljena je po prvi put.

U kontekstu urbanističkih planova, predstavljen je urbanistički plan braće Stojanović (1952), plan profesora Josipa Seissela (1958), potom pobjedničko rešenje Feđe Košira za uređenje Trga maršala Tita (1971), Generalni urbani s t i č k i plan (1986) i urbanističko rešenje Trga Save Kovačevića (1961), arhitekte dr Ratibora Đorđevića.

Rad istražuje kako je otvaranje Željezare „Boris Kidrič“ uticalo na urbano oblikovanje grada, pojavom radničkih naselja.

U kontekstu arhitektonskih o stvarenja predstavljene su građevine prvog školovanog crnogorskog arhitekte Periše Vukotića (1899-19 8 8 ) i poznatog srpskog arhitekte Rajka M. Tatića (1900 –1979). Dat je prikaz zgrade „Meander“ (1958), građevine jedinstvenog oblika, čuvenog hrvatskog arhitek t e Bruna Milića (1917 –2009). Po prvi put je prikazan i jedan od najljepših primjera brutalizma na prostoru Nikšića i Crne Gore, Dom zdravlja (1972) arhitekte Dušana Dude Popovića.

U izučavanju arhitekture Nikšića nezaobilazan je opus arhitekti Đorđija Minjevića (1924–2013) i Slobodana Vukajlovića (1934 –2006) čija su najznačajnija ostvarenja predstavljena u monografiji.

Posebno poglavlje je posvećeno objektu „Dom revolucije“ (1977) arhitekte Marka Mušiča (1941) a po prvi put se kroz originalne konkursne crteže daje prikaz hotela „Onogošt“ (1977 –1982), autora Ivana i Tihomira Štrausa.

Monografija se završava predstavljanjem, takođe po prvi put, objekta Instituta crne metalurgije (1979 –1984) bosanskih arhitekti Izeta Galičića (1931-20 1 1 ) Mehmeda Hrasnice (19 53–2013) i Šefkije Drece (1931).