Industrija je stala, ali su se gradovi nastavili razvijati oko tih površina, što je dovelo do situacije da su braunfild (brownfiled) lokacije postale odlično pozicionirane u odnosu na ostatak grada, sa potencijalom da uz regeneraciju učine taj prostor kvalitetnijim za boravak. Jedna od takvih lokacija je i prostor na kom se nalazila fabrika celuloze u Beranama. Osnovni cilj u razradi našeg projekta bio je da na neki način pokušamo sačuvati duh tog mjesta i da što više postojećih objekata integrišemo u naše rješenje. Najupečatljivija tačka je visoki dimnjak.Jedina vertikala u kompleksu nas je inspirisala za stvaranje našeg vertikalnog grada.

Centar i simbol našeg grada je visoka, prozirna struktura, prožeta zelenilom, u kojoj se čuva betonski dimnjak koji je bio simbol nekadašnje fabrike.Stanovništvo Berana bi se bavilo isključivo uzgojem biljaka, kao i istraživanjem istih. To bi osim lokalnog stanovništva okupilo i tim stručnjaka iz svijeta koji bi imali najsavremenije uslove za istraživanje i razvoj ove grane. Takođe bismo integrisali romsko stanovništvo naseljeno neposredno uz našu lokaciju kao tim koji bi se bavio poslovima na tlu, shodno njihovoj karakternoj crti, privrženosti tlu, što naravno ne bi značilo da bi im time bilo onemogućeno kretanje i učestvovanje u svim ostalim oblastima. Kako bismo što veći dio obradivog zemljišta oslobodili, sadržaj grada je pozicioniran vertikalno uz strukturu dimnjaka. Imajući na umu sve brži razvoj tehnologije i nauke, vjerujemo da će levitacija biti dovoljno istražena oblast koja će omogućiti drugačiji način gradnje. Djelovi strukture bi bili u neprestanom kretanju, nalik na neki ROJ. Ovaj vid kretanja bi istraživačima u laboratorijama omogućio da tokom cijelog dana prate sunčevu svjetlost, a stanovnicima u stambenim jedinicama pružao bi mogućnost i integrisanja sa ostalim jedinicama, kao i prostor za odvajanje od svih i pronalaska mira.