Nagrada Božidar Milić
Nagrada Božidar Milić
Jedan od najznačajnijih slovenačkih arhitekata. Diplomirao je 1973. na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Ljubljani, pod mentorstvom prof. Edvarda Ravnikara. Bio je dekan Arhitektonskog fakulteta u Ljubljani, gdje kao redovni profesor predaje u oblastima urbanizma i arhitekture. Dobitnik je brojnih nagrada kao što su: Borbina nagrada, Prešern Award, Nagrada Salona arhitekture u Beogradu, Nagrada Arhitektonski dogadjaj godine (Beograd, 2011), European Architectural Award u Londonu, Platinum Pencil – nagrada slovenačke Komore zaarhitekturu i prostor.
Diplomirao je na Univerzitetu u Beogradu – Arhitektonskom fakultetu (1986). Profesionalni angažmani u IMS-u, Energoprojektu, CIP-u i od 1989. godine u arhitektonskom birou prof. W. J. Krings u SR Nemačkoj. Od 1992. godine radi u sopstvenom birou, a 2007. sa Jelenom Ivanović Vojvodić osniva BIRO.VIA. Od 2014. angažovan u profesorskom zvanju na Univerzitetu u Beogradu – Arhitektonski fakultet.
Član je upravnih odbora Društva arhitekata Beograda, Muzeja istorije Jugoslavije, DOCOMOMO Srbija, Fondacije Arhitekta Ivanka Terzin, član Udruženja arhitekata Srbije, Planske komisije za arhitektonsko oblikovanje Skupštine grada Beograda kao i organizacionog tima Beogradske internacionalne nedelje arhitekture.
Angažovan na projektovanju stambenih i rezidencijalnih objekata, hotela, poslovnih i trgovačkih centara, sportskih objekata različite namene, adaptacijama i rekonstrukcijama objekata, enterijera javnih i privatnih prostora i dr.
Hrvatski arhitekta i profesor na Arhitektonskom fakultetu u Zagrebu. Stručno se usavršavao tokom 1989., 1992. i 1993. god. u Beču (ILBAU-G.m.bH) i Štutgartu (Biro Laage&Partner, BiroBehnisch&Partner). Sa Gordanom Domić 1993. god. osniva arhitektonski biro ARK. Vanredni profesor na Arhitektonskom fakultetu u Zagrebu postaje 2007. god., a bio je i dekan od 2011. do 2018. godine. Višestruko je izlagao na autorskim i kolektivnim izložbama, a učestvovao je na stručnim i naučnim skupovima. Uz pedagoški rad, te naučno-istraživački rad koji je usmjeren na istraživanje modela stanovanja za starije te tipskih modela sportskih objekata, autor je i koautor više nagrađivanih rješenja na arhitektonskim konkursima, te realizacija stambenih, poslovnih, zdravstvenih, sportskih i školskih objekata.
U kategoriji Kritičko-teorijski tekst:
Slobodan Mitrović
Arhitekta Josip Slade Šilović, Graditeljska djela u Knjaževini Crnoj Gori 1877-1900
U kategoriji Realizovan djelo:
AIM Studio d.o.o., Ivan Milošević
Rekonstrukcija obalne zone u Sutomoru
U kategoriji Studentski rad:
Mirko POPOVIĆ, Žaklina NJEŽIĆ
Trg Golootočkih žrtava u Podgorici
U kategoriji Realizovan djelo:
Sanja Vlahović Savić
Urbanistički razvoj Podgorice diskontinuitet veze grada sa rijekama
U kategoriji Studentski rad:
Divna STANOVIĆ, Anđela DRAGIŠIĆ, Aleksandra Čobeljić
Nexus – konkurs ”Ethiopian Satellite preschools”
Sara STOJKANOVIĆ
Dječije pozorište: generativni dizajn
Ksenija RAKOČEVIĆ, Sara PEROVIĆ, Nađa MILAŠ
Travel Line
Hrvatski arhitekta i profesor na Arhitektonskom fakultetu u Zagrebu. Diplomirao je (1978), magistrirao (1994) i doktorirao (2000) na Arhitektonskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu.
Dobitnik je Fulbright Visiting Research Award zapostdoktorsko istraživanje na College of Environmental Design UC Berkley, na kojem predaje na novoustanovljenim izbornim kolegijima, a bio je i gostujući profesor na univerzitetima u Crnoj Gori (Arhitektonski fakultet UCG; Fakultet Politehnike UDG) i Meksiku (Universidad Juárez Autónoma de Tabasco; Universidad Popular Autónoma del Estado de Puebla; Anahuac Mayab University; Tecnologico de Monterrey.). Autor je više naučnih knjiga i univerzitetskih udžbenika. Član je uredništva dva međunarodna časopisa, i izlagao je na više od 30 naučnih i stručnih skupova u Hrvatskoj i inostranstvu. Za knjigu Englesko-hrvatski stručni pojmovnik za urbaniste, prostorne planere, arhitekte i krajobrazne arhitekte 2015. god. dobio je Državnu nagradu za znanost u Hrvatskoj.
Srpska istoričarka arhitekture i umjetnosti, kustos – muzejska savjetnica Odsjeka za arhitekturu i direktorica Muzeja primenjene umetnosti u Beogradu od 2011. g. Bavi se istorijom arhitekture XX veka. Kao kustos Odsjeka za arhitekturu Muzeja primenjene umetnosti u Beogradu rukovodi i uređuje Salon arhitekture od 2002. g. Autor je između ostalih i dve studijske izložbe: Paralele i kontrasti – srpska arhitektura 1980-2005 (2007) i Mapiranje identiteta – arhitektura Beograda 1919 – 2015 (2015) u Muzeju primenjene umetnosti. U svojstvu predsjednika Stručnog savjeta / Žirija učestvovala je u organizaciji nacionalnog nastupa Republike Srbije na XIV, XV i XVI Venecijanskom bijenalu arhitekture. U svojstvu komesara učestvovala je u organizaciji nastupa Republike Srbije na Praškom kvadrijenalu 2015. i 2019. g. Sarađivala je na projektima iz istorije srpske arhitekture XX vijeka u Institutu za istoriju umjetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, Institutu za arhitekturu i urbanizam Srbije,Urbanističkom zavodu grada Beograda. Učestvovala je na međunarodnim naučnim konferencijama i održala veći broj javnih predavanja iz oblasti srpske arhitekture novijeg doba. Autor je većeg broja naučnih i stručnih radova iz istorije arhitekture XX vijeka, između ostalih i zapaženih monografija (nasrpskomiengleskom): Arhitektura rezidencija i vila Beograda 1830-2000 (Beograd, 2002) i Paralele i kontrasti – srpska arhitektura 1980-2005 (Beograd, 2007). Član je u stručnim i strukovnim udruženjima (Docomomo, ICOM, ULUPUDS).Dobitnica je više nagrada i priznanja. 
Hrvatski arhitekta, kritičar i kustos. Autor je i urednik više knjiga i publikacija, između ostalih Lifting the Curtain – Central European Architecture Networks, Transcending Oppositions / Tadao Ando’sRecent Works, Modernism-in-Between, Unfinished Modernizations – Between Utopia andPragmatism, Dizajn i nezavisna kultura i Suvremena hrvatska arhitektura – testiranjestvarnosti. Glavni je i odgovorni urednik časopisa za arhitekturu i kulturu Oris. Bio je kustos ili član kustoskih timova više velikih izložbi: 1960-te u Hrvatskoj (Muzej primijenjene umjetnosti, Zagreb), 3LHD-Interkacije (Muzej suvremene umjetnosti, Zagreb), Lifting the Curtain – Central European Architecture Networks (Bijenale arhitekture u Veneciji 2014), Unfinished Modernisations – Between Utopia andPragmatism (Umetnostna galerija Maribor), Architecture as Landscape (London Festival of Architecture 2010), Balkanology (Swiss Architecture Museum Basel,Architekturzentrum Wien), Continuity of Modernity (Architektur im Ringturm Wien) i drugih. Koautor je dvije sezone dokumentarne elevizijske serije Betonski spavači (HRT).Kao predavač i kritičar gostovao je na univerzitetima u inostranstvu, i nezavisni je ekspert Mies van der Rohe Award – Nagrade Evropske unije za za arhitekturu, te članekspertnog odbora Nagrade EU za Urbani javni prostor. Dobitnik je četiri nagrade Neven Šegvić Udruženja hrvatskih arhitekata za kritički i teorijski rad (2016, 2015, 2012, 2007). 
Kategorija: Studentski rad
Autor: Sara Stojkanović
Naslov: Idejno rješenje pozorišta u Podgorici
Godina izrade projekta: 2020-2021.
Na masterplanu, cilj je bio uočiti i smjestiti gradske tokove u centar diskusije. Moguće konekcije su kombinovane kako bi bilo moguće nacrtati serije veza koje sijeku, ili utiču na lokaciju.
Kao softver analize korišćeno je mapiranje grada, te analiziranje mreža, njihovo kategorisanje, rad na različitim razmjerama i posmatranje kako oboje utiču ili je uticano na njh od strane okolnog programa, građevina. Ovo nas dovodi do stvaranja serije puteva-mostova, sa ciljem ’zašivanja’ urbane matrice i podsticanja potrebe za funkcionalnim vezama između sjeverne i južne strane bloka, za početak.
Ovi putevi se najviše odnose na sporu pokretljivost, misleći na bicikliste i pješake, i povezuju se sa ostalim urbanim rutama. Zakrivljenost ovih puteva, ne samo da poziva na organsku dinamiku urbanih tokova, već podstiče stvaranje suspendovanih područja. Analiza urbanih tokova pruža novi način tematizovanja ovih mostova tj. staza koje će povezati urbane djelove prema njihovoj tipologiji. Recimo, na mjestu gdje je prekinut park – plan je da se jaz premosti u vidu zelene staze kao reinterpretacije ideje kontinuiteta, te na taj način ulice mogu biti povezane mostovima za bicikliste, podstičući vid aktivnosti, a nastavljajući saobraćajni tok.
Dakle, infrastruktura uzima u obzir ograničenja prethodne urbane matrice, pokušavajući da apsolvira probleme spajajući grad ponovo, ali ovog puta polazeći od toga ko ga koristi – a to su ljudi.
U svom širenju, struktura oponaša stvaranje zvučnih talasa i rasta frekvencija prikupljenih na lokaciji, nalazeći oslonac na glavnim stazama. Pozorište obuhvata dio mostova, odvaja se, pa ga opet prihvata, praveći put dijelom svoje strukture i koncepta. Pozorište, dakle, projektuje svoje postojanje na stazu. U cjelini se prati karakterističan kurs novih putanja, prebacujući njihove ambicije u arhitektonske razmjere. Osnovna definicija šta je to arhitektura, šta je lokacija i šta je okolina, nestaju u ovakvom primjeru koji izlazi iz klasifikacija i definicija.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Divna Stanović
Naslov: Gradski muzej u Podgorici
Godina izrade projekta: 2021.
Projekat Gradskog muzeja u Podgorici na području Trga Golootočkih žrtava, ima za cilj oplemenjivanje i revitalizaciju postojećeg kompleksa, uzimajući u obzir sve aspekte koje lokacija nosi sa sobom kao što su ‒ veliki priliv i cirkulacija ljudi i motiv susreta sa gradom. Projekat se bazira na jedinstvu tri aspekta: metabolizma, metamorfoze i simbioze, koji definišu objekat kao apstraktno biće transformacije i rasta. Metaforički okvir ovog projekta je termin organskog koji podrazumijeva zgradu kao živi organizam.
Proces mijenjanja i transformabilnosti koja je inspirisana arhitekturom metabolista, implementirana je kroz dizajn muzeja sa virtuelnom realnošću. Dva glavna pravca koja diferenciraju četiri segmenta funkcionalno nezavisna, proistekla su iz šireg urbanog konteksta kao linije kretanja koje omogućavaju vizuelnu povezanost djelova grada. Presjek ova dva pravca čini natkriveno središte muzeja u kojem se nalaze fleksibilne instalacije, a iz kojeg se može pristupiti pomenutim nezavisnim segmentima muzeja koji podrazumijevaju:
Prezentovanje i upoznavanje sa gradom omogućeno je kroz hologramske instalacije kao i digitalno putovanje kroz grad i istoriju, u skladu sa futurističkim dizajnom muzeja. Interakcija sa korisnicima je ostvarena putem dinamične i aktivne strukture. Konstrukciju objekta čini kombinovani sistem, skeletna konstrukcija, ljuska i čelična konstrukcija. Veza konstruktivnih elementa sa staklom ostvarena je preko čeličnih profila a spregovi su upotrebljeni radi ukrućenja i stabilnosti konstrukcije.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Jelena Vučić, Predrag Marsenić
Naslov: kvART (Radoje Dakić)
Godina izrade projekta: 2021.
Zasnovan na analizi sadržaja u užoj i široj okolini, program kvART-a je određen da zadovolji i nadoknadi nedostatak umjetničko-edukativnog sadržaja u okolini i da upotpuni kulturnu ponudu grada, kao i da ponovno aktivira zaboravljeni i napušteni prostor fabrike „Radoje Dakić”. Odnos prema epidemiološkoj situaciji i odgovor na rezilijentnost ogledaju se kroz estetsko-funkcionalnu instalaciju namijenjenu individualnom radu, zamišljenu kroz boksove povezane liftovima, koji se pretapaju iz jedne hale u drugu. Ova upotrebna instalacija osim što služi za čitanje i individualan rad, takođe služi i za prelazak iz veće hale u manju, koja je namijenjena predstavama, izvedbama, filmskim projekcijama itd., a može poslužiti i kao mjesto za posmatranje kulturnih događaja sa prizemlja. 
Saobraćaj je riješen uvođenjem podzemne garaže.Prostorne cjeline kvART-a, garaže i City Kvart-a su povezane tunelom i svojim ulazima privlače i obične prolaznike da posjete kvart.Zamišljeno je zastupanje potreba svih vidova umjetnosti ‒ muzička, vizuelna, dramska umjetnost, književnost, i njihova prostorna organizacija je određena po vertikali, što naglašavaju i elementi vertikalne komunikacije kao i samo kretanje i dva monumentalna elementa. Prostorni koncept je zamišljen kao igra svedenih i imponirajućih, nekontrolisanih formi. Konstrukcija hale je zadržana, zbog svojih vizuelnih i istorijskih vrijednosti i služi kao noseći element mostova, platoformi za hodanje koje koriste postojeću kranski stazu, i sve to zajedno služi potrebama horizontalne komunikacije i predstavlja tačke za posmatranje kulturnih zbivanja koja se odvijaju u prizemlju-platou kvART plaze.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Sofija Poleksić, Tripko Janjić
Naslov: Vrtić COOL KIDS
Godina izrade projekta: 2021.
Koncept za predškolski objekat na ovoj lokaciji proizišao je iz analize matrice uže lokacije. Analiza je započeta prepoznavanjem karakterističnih linija koje se u užoj lokaciji vide kao urbanistički modul koji se utapa i na našoj lokaciji transponuje.
Na ovaj način su formirane funkcionalne mase iz kojih imamo prostorni sklop koji funkcioniše kao cjelina povezana sa dvije komunikacione dijagonale, koje dinamički popunjavaju cjelinu.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Sara Stijepović, Ognjen Mandić
Naslov: Predškolska ustanova – Vrtić i jaslice
Godina izrade projekta: 2021.
Analizom lokacije zaključili smo da uzimanjem elemenata iz urbanog koncepta bloka vrtića ne dolazimo do idealnog rješenja, s toga smo se odlučili za akonceptualno rješenje koje odstupa od konteksta bloka.
Kao polaznu ideju uzeli smo krug, jer nema početak, nema kraj, nema uglove, nema stranice. Smatrali smo da krug ne ograničava ali daje formu, u njemu i van njega je sve u pokretu i nudi potencijal. Krug i tačka imaju zajednička simbolička svojstva: savršenost, homo- genost, odsustvo razlikovanja ili podjele. Krug je znak sklada ‒ arhitektonske forme se često zasnivaju na dijeljenju kruga. S obzirom na činjenicu da se vrtić sastoji iz tri dijela: vrtića, jaslica i administracije, trebalo je razdvojiti te jedinice u cjeline ali ih takođe ostaviti u toploj vezi. Novi oblik vrtića predstavlja zatvoreni objekat, razdvajanjem cjelina dobijaju se tri dijela, koja oblikuju poluotvoreni objekat, koji svojom koncepcijom formira zaštitu oko atrijuma od buke, prolaznika i svega ostalog. Topla veza između jedinica vrtića, jaslica i administracije ostvarena je u vidu prolaza koji se spajaju u jednu tačku, u sami centar atrijuma, gdje je posađeno drvo kao simbol života i znanja.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Sara Perović, Ksenija Rakočević
Naslov: (Co) respond
Prostorno planska (re)organizacija planiranog opštinskog centra Plav, opština Plav
Godina izrade projekta: 2020.
Koncept je proizašao iz razmatranja Plava na nivou opštine. Prve analize koje su započete jesu kontekst grada i zadate lokacije kao i matrice po kojima se razvijao grad. Uočene su tri matrice kroz koje se grad dalje širio, prva u vidu koncentričnih krugova, koja je i zadržana kao početna ideja (re)organizacije grada.Tako da je prethodno pomenuta matrica transponovana.
Na ovaj način su se formirala nova naselja koja će biti u najvećoj mjeri namijenjena turizmu, ugostiteljstvu i sportskim aktivnostima. Spotske aktivnosti će se najviše ogledati kroz pješačke i biciklističke staze, koje do sada nijesu bile dio opštine Plav. Postojeće strukture u potpunosti će se sačuvati, gdje će biti izvršena rekonstrukcija gdje je potrebna i one će postati dio novog projekta. Novoprojektovane strukture naselja uklopiti će se sa već postojećim, kako kroz vizuelne efekte tako i kroz gabaritnost strukture. Jedna od najvećih prednosti projekta jeste upošljavanje stanovništva i mogućnost prodaje tradicionalnih i domaćih proizvoda kao i uzgoj istih.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Sara Perović, Ksenija Rakočević, Nađa Milaš
Naslov: Travel line
Godina izrade projekta: 2021.
Potencijali željezničke infrastrukture u funkciji razvoja kulturnog turizma u Crnoj Gori
Koncept se zasniva na stvaranju nove kulturne rute na teritoriji Crne Gore. Kroz analize i sprovođenje anketa i intervjua zaključeno je da najveći potencijal ima željeznička infrastruktura, koja bi se koristila u svrhu saobraćanja pomenutom kulturnom rutom.
Planirana je rekonstrukcija 13 zaustavnih mjesta ‒ željezničkih stanica. Svaka od ovih stanica će biti dopunjena sadržajima koje joj nedostaju na određenoj lokaciji, i biće projektovani u vidu tornjeva i mostova preko pruge. 
Strukture su projektovane od čelika i njihova boja je žuta, a takođe su i numerisane, počevši od Bijelog Polja. Na svakom od tornjeva bi se kačio box koji predstavlja dopunu sadržaja i otvara vidike ka najvećim potencijalima mjesta u kom se nalazi.
Pored rekonstrukcije stanica, projektovan je voz kao i njegov enterijer. Planirano je više različitih funkcija unutar vagona, a neke su od njih: spavaći vagon, restoran, izložbeni vagon… U svakom od vagona mobilijar je mobilan, i njegova funkcija je višestruka.
Kategorija: Studentski rad
Autori: Nikolija Pešić, Nikola Zvizdić
Naslov: Vrtić: Arhitektonsko rješenje predškolske ustanove Đina Vrbica
Godina izrade projekta: 2021.
Projekat obrazovanja za buduću generaciju izaziva nas da preispitamo načine na koje predajemo i učimo. Umjesto sterilne kutije sa učiteljima ispred i djecom u prvim redovima koja slušaju, stvoreno je okruženje za učenje u kojem se podstiču otkrivanje, radoznalost, interakcija sa prirodom i učenje zasnovano na aktivnostima kako bi se promovisao holistički razvoj djece.
Djeca instinktivno rade ono što je važno za razvoj mozga, te se stoga vrte u krug, skaču; a roditelji im to često brane jer se boje da ne padnu ‒ što je pogrešno. Kretanje je važno i mozak se najviše razvija tokom trčanja, ali ne po pravoj liniji već upravo po krugu. Primarna ideja jeste kreiranje otvorenih, transparentnih prostora, gdje se djeca mogu igrati i učiti od okoline. Na taj način djeca razvijaju i biofiliju (ljubav prema svemu što je živo).Koncept je upravo ‒ bez oštrih uglova.
Vrtić sadrži više kružnih prostora uokvirenih osnovnim bojama i osnovu organskog oblika. Ova vizija se ostvaruje kroz dizajn jezika zasnovanom na prirodi i njenim strukturnim oblicima koji nadahnjuju razigrano istraživanje svijeta. Vrtić mora zadovoljiti potrebe svojih korisnika ‒ djece, gdje se prostor mora prilagoditi svim radnjama koje u njemu obavljaju. Kako mlađi uče od starijih, došlo je do mogućnosti spoja dvije uzrasne grupe zbog bolje socijalizacije i mentalnog napretka djece.
Sa arhitektonske tačke gledišta, omotavanje zgrade moglo bi da dovede do praznina u različitim oblicima. Vrtić se nalazi „između dvije ploče” a fasada je element koji jednostavno odvaja unutrašnjost od spoljašnosti. Krug sugeriše mnoge analogije (rupa, oko, mjesec, igra…). Karakteristika objekta je izrazito prisustvo prirodnih elemenata, ne samo u ekološkom smislu već i u smislu njegovog organskog sadržaja. Terase su spona prostora sa prirodom.
Ovaj sajt koristi kolačiće kako bi unapredio funkcionalnost stranica, prilagodio i analizirao saobraćaj. Informacije o korišćenju web-sajta djelimo sa partnerima za društvene mreže, analitiku i oglašavanje. Više o kolačićima pročitajte u Zaštita podataka o ličnosti na našoj web prezentaciji.
